Over onze fotografie
Met dank aan mijn vader
...
Het is 1964, ik was een
nieuwsgierig kind, dat zijn eigen wereldje verkende. En in die
wereld
speelde mijn vader uiteraard
een heel grote rol. In zijn schaarse
vrije tijd liep hij vaak met
een mooie Leica M2 om zijn nek. Hij maakte opnames
van de omgeving, de familie, oud Zwolle,
maar ook zomaar van mensen die hij de
moeite van het fotograferen waard vond, gewoon
omdat
ze een markant gezicht
hadden. De meeste van zijn opnames waren in zwart-wit.
Wat mij het meest
intrigeerde, was die deur waardoor je naar de donkere kamer ging. Wanneer die
deur openging, kwam
er altijd een zure, chemische geur naar buiten rollen. Nieuwsgierig en
ondernemend als ik was, ging ik steeds vaker met
mijn
vader mee
door die deur. Ik mocht naast
hem zitten op het smalle bankje en keek vol
verwondering toe, hoe in de
bakken met chemie de
foto's ontstonden. Van lieverlee
mocht ik steeds meer meehelpen. Natuurlijk mocht ik ook steeds
vaker de oude,
trouwe Leica vasthouden om er foto's mee te leren maken. Die foto's mocht ik
zelf afdrukken.
Mijn foto-liefhebberij was geboren.
Met dank aan mijn vader.
Wim van Nee
Mijn vader en één van zijn geliefde onderwerpen, de veemarkt in Zwolle
Natuur en cultuur
Er zijn intussen vele jaren verstreken. We
spreken verder
over wij, Annemieke en Wim,
omdat wij
veel samen op pad zijn. We fotograferen veel in de natuur, maar ook
culturele onderwerpen boeien ons.